Ο φάρος του Ταινάρου

Του Γιάννη Σαΐτα, Αρχιτέκτονα – Πολεοδόμου Ε.Ο.Τ.

Χτίστηκε στο ασβεστολιθικό αιχμηρό άκρο του Ταινάρου (κάβο Ματαπά) που λογχίζει τη Μεσόγειο, σε υψόμετρο 25μ. από τη θάλασσα. Κατασκευάστηκε από Γάλλους το 1882 και άρχισε να λειτουργεί ως επιτηρούμενος φάρος το 1887 για λογαριασμό της Υπηρεσίας Φάρων.

Ο τετράγωνος πύργος του ύψους 16μ. στέφεται ακόμη από τον αρχικό διώροφο μεταλλικό κλωβό, που περιλάμβανε το φωτιστικό μηχανισμό Sautter Lemonnier με το περιστρεφόμενο διοπτρικό, κατασκευασμένο στο Παρίσι το 1882. Ο πυρσός εκείνος εξέπεμπε φως λευκό, σταθερό, με αναλαμπές ερυθρές, είχε εστιακό ύψος 41μ. από την επιφάνεια της θάλασσας και αρχική εμβέλεια 16 ν. μίλια.

Ο φάρος ανακαινίστηκε το 1930, έπαυσε να λειτουργεί κατά την κατοχή και ανακαινίστηκε πάλι το 1950. Τότε εγκαταστάθηκε στον παλαιό κλωβό νέα φωτιστικά μηχανήματα πυρακτώσεως, με εμβέλεια 15 ν. μίλια. Από το 1984 ο φάρος έπαυσε να είναι επιτηρούμενος. Από τότε εγκαταστάθηκε νέο αυτόματο φωτιστικό μηχάνημα με εμβέλεια 22 ν. μίλια, το οποίο λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια.

Οι λιθόκτιστοι τοίχοι τόσο του πύργου, όσο και του οικήματος είναι εξωτερικά επιχρισμένοι, ενώ μαρμάρινοι και εμφανείς είναι οι γωνιόλιθοι, το γείσο και το στηθαίο του οικήματος, τα τοξωτά των παραθύρων και των θυρών καθώς και το χαρακτηριστικό γείσο του πύργου που στηρίζεται περιμετρικά σε γεισίποδες με τοξύλια.