Σαν βγεις στο δρόμο για τη Μάνη, τη γη της πέτρας και του φωτός, που γέννησε ήρωες και έμεινε αδούλωτη στα σκοτεινά χρόνια της σκλαβιάς του Ελληνισμού, λίγα μόλις λεπτά νοτιοανατολικά της Καλαμάτας, συναντάς τη περιοχή του σημερινού Δήμου Αβίας , τη πύλη της Μεσσηνιακής Μάνης. Το τόπο όπου το φυσικό περιβάλλον, η Ιστορία, η παράδοση και οι άνθρωποι βρίσκονται σε αρμονική συνύπαρξη.
Ο Δήμος Αβίας (επαρχία Καλαμάτας το1835 και επαρχία Οιτύλου το1837) σχηματίσθηκε για πρώτη φορά το 1835, με έδρα την Αβία (Αλμυρός), ενώ το 1840 συγχωνεύθηκαν σ’ αυτόν οι Δήμοι Γερήνιας (Κάμπος) και Κιτριών. Είχε σφραγίδα κυκλική με έμβλημα «κεφαλήν Ηρακλέους φορούσα τη λεοντήν» και γύρω της τις λέξεις Δήμος Αβίας. Ο Δήμος είχε 5.190 κατοίκους το 1848, 5.210 το 1879 και 4.693 το 1907, ενώ ο Δημότης ονομαζόταν Αβιαίος.
Ο Δήμος Γερήνιας (Κάμπος) σχηματίσθηκε για πρώτη φορά το 1835, με έδρα το Κάμπο, είχε 2.364 κατοίκους και ο Δημότης ονομαζόταν Γερήνιος.
Με το νομοσχέδιο Ιωάννης Καποδίστριας ιδρύθηκε ο Δήμος Αβίας, με έδρα το Κάμπο. Έχει έκταση 179.828 στρέμματα και πληθυσμό 2.908 κατοίκων, που κατοικούν σε 8 Δημοτικά Διαμερίσματα (πρώην κοινότητες) και 29 οικισμούς. Ένας από αυτούς, τα Αλτομυρά, έχει αναγνωρισθεί ως παραδοσιακός οικισμός.
Οι μετονομασίες (μέχρι το 1961) τοπωνυμίων και οικισμών, που από το 1998 υπάγονται στο «Καποδοστριακό» Δήμο Αβίας
Του Μιχάλη Γρ. Μπατσινίλα
1. Αβία (η). Έτσι μετονομάσθηκε ο συνοικισμός Παλιόχωρα, με το Δ. 12-2-1926, ΦΕΚ. Α 69/1926. Συνοικισμός και έδρα της πρώην κοινότητας Αβίας. Πριν από το 1912 ανήκε στον τέως δήμο Αβίας.
2. Ανατολικόν (το). Έτσι μετονομάσθηκε η Νερίντα ή Πρίντα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Το διάταγμα την αναφέρει λανθασμένα και ως Πρίντα. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Κέντρου (Μπήλιοβας). Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
3. Βόρειον (το). Έτσι μετονομάσθηκε η Μπρίντα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Κέντρου (Μπήλιοβας). Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
4. Δροσοπηγή. Έτσι μετονομάσθηκε η Μαρβίνιτσα με το Β.Δ. 18-5-1956, ΦΕΚ. Α 125/1956. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Σωτηριάνικων. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
5. Κέντρο (το). Έτσι μετονομάσθηκε ή Μπήλιοβα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
6. Οροβάς (ο). Έτσι μετονομάσθηκε η Οροβά, με το Β. Δ. 18-5-1956. ΦΕΚ. Α 125/1956. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Κάμπου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
7. Πλήρωμα (το). Έτσι μετονομάσθηκε η Κάμινα Μάλτσινα, με το Β.Δ. 18-5-1956, ΦΕΚ. Α 125/1956. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Κάμπου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας. Σήμερα συναντάται με την ονομασία το Πλάτωμα.
8. Σταυροπήγιον (το). Είναι η δεύτερη μετονομασία των Βαρουσίων κοινώς Μπαρούσι. Η πρώτη μετονομασία σε Πηγή έγινε με το Β.Δ. 20-11-1957, ΦΕΚ. Α 253/1957 και επειδή είχαν ήδη μετονομάσει έτσι τη Λοσνά, από το προηγούμενο έτος (1956), πιάσανε με νέο Β.Δ. 15-12-1958, ΦΕΚ. Α 5/1959 και μετονόμασαν τον τόπο από Πηγή σε Σταυροπήγιον. Ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Πριν από το 1912 ανήκε στο δήμο Αβίας.
9. Χαραυγή. Έτσι μετονομάσθηκε η Τρικότσοβα, με το Β.Δ. 18-5-1956, ΦΕΚ. Α 125/1956. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Σωτηριάνικων. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Αβίας.
